~~~मन पाकोळ्यागत हलके~~~

मन पाकोळ्यागत हलके होउन उडुनी जाते
मन कोकिळकंठी स्वराने हे गीत प्रीतीचे गाते.

मन वादळ वारा
मन पाउस सारा.
मन हवा गुलाबी
मन नशा शराबी.

मन वा-यावरती झुलते तुझ्या भोवती फिरते.
मन कोकिळकंठी स्वराने हे गीत प्रीतीचे गाते.

मन उन कोवळे
मन रुप सावळे.
मन अगाध कोडं
मन अनाम ओढ.

मन लेउन पंख दिवाने तुझ्या आकाशी उडते.
मन कोकिळकंठी स्वराने हे गीत प्रीतीचे गाते.

मन श्रावणधारा
मन मोर पिसारा.
मन झाड आनंदी
मन फुल सुगंधी.

मन इन्द्रधनू सतरंगी रंगात रंगुनी जाते
मन कोकिळकंठी स्वराने हे गीत प्रीतीचे गाते.

मन थरथरणारे
मन भिरभिरणारे.
मन दीस सुगीचा
मन चांद नभीचा.

मन पाउसवेडे चकोर तुझ्या चांदणी न्हाते.
मन कोकिळकंठी स्वराने हे गीत प्रीतीचे गाते.

मन रेशीम धागे
मन अखंड जागे.
मन धुंद तराणे
मन वेडे शहाणे.

मन रडतानाही हसते तुझ्याचसाठी झुरते.
मन कोकिळकंठी स्वराने हे गीत प्रीतीचे गाते.

-अरुण नंदन
(22/11/07)

म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

कीतीही सुदर मुलगी दीसली तरी,
तीची स्तुती करुन तीला
हरबरयाच्या झाडावर चढ्वायला
आम्हाला कधी जमलेच नाही
म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

कोणाच्या मागे शीट्ट्यामारत फीरण
आमच्या तत्वात कधी बसलेच नाही
म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

कोणी जर आवड्लीच तर
स्वतः हुन गप्पांना सुरवात करायला
आम्हाला कधी जमलेच नाही
म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

दुसरयाचे वीचार ऎकत असतांना
आपले वीचार मांडण्याचि संधी
आम्हाला कधी साधताच आली नाही
म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

कधी हीमत करुन कोणाला जर वीचारलेच
तर मी तुला त्या द्रुषटीनीकधी बघीतलेच नाही
या व्यतीरीक्त दुसरे काही आम्हाला ऎकायलाच मीळाले नाही
म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

प्रेमात नाहीचा अर्थ हो असतो
हे गणीत आम्हाल कधी समजलेच नाही
म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

फुलपाखरा प्रमाणे आम्ही ही
बरयाच सुदर फुलां मधे वाव्ररत होतो
पण जाउन बसन्यासारखे फुल
अजुन आम्हाला दीसलेच नाही
म्हणुन आम्हाला प्रेम करायला अजुन जमलेच नाही

Original post from:
http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=826350&tid=2568720214916476229

कोणी मला athavate आहे

कोणी मला athavate आहे,मन परत गुन्त्हते आहे!
परतवादड भरून आले,पाहुसाचे थेम्बा gadat आहे!
कोणी मला athavate आहे,मन परत गुन्त्हते आहे!
परत कोणी भिजत आहे , ओले चिम्ब होत आहे!
कोणी मला athavate आहे,मन परत गुन्त्हते आहे!
तो थंडा गार मंदा वारा,अवती भवति चिक्खल्दारा!
कोणी मला athavate आहे,मन परत गुन्त्हते आहे!
योवनाचा तेज तिचा,सादगीनि परिपूर्ण!
कोणी मला athvate आहे,मन परत गुन्त्हते आहे!
प्रत्येक्शत नाही ती, पण आभासत आहे ती!
कोणी मला athvate आहे,मन परत गुन्त्हते आहे

Original post from:
http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=826350&tid=2568883857492004217

अलौकिक क्षण……

एक सुप्रभात होई हर्ष हर्ष…
अंगावरती एक मधुर स्पर्श…

बागेत एक निर्मल तुषार्…
भिजण्यासाठी पक्षी तयार…

पाण्यामध्ये एक श्वेत कमल…
किलबिल किलबिल चंचल मीनल…

फ़िरे मुक्त मुक्त स्वच्छंद कोणी…
पानांवरती थिजलेले मणी…

फ़ुलपाख़रांसवे उडे पराग कण…
असला हा एक अलौकिक क्षण…
असला हा एक अलौकिक क्षण…

- पराग
Original post from:
http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=826350&tid=2568735923763693700&start=1

टपरी

सन्ध्याकाळची वेळ, सगळे जमायचो,
काँलेज सुटलेकी इकडेच यायचो,
वरती छत नाही, फ़टक्या भीन्ति, दोन चार तुटक्या बाकडी,
अश्या तुटक्या फ़ुटक्या विसाव्याच्या जागेला अम्ही 'टपरी' म्हणायचो.

पास, नापास तर कधि अभ्यासाला न्याय,
शेरो शयरी टवाळक्या तर कधी प्रेमचे अध्याय,
ह्या सगळ्या गोष्टिऩ्वर एकच उपाय,
सिगारेट का धुआ और उधार की चाय.

मुव्हि, नाटक, पिकनिकचे तर प्ल्यान बनवीले डिस्कोथेकचे,
कधि बर्थडे बम्प्चे तर अस्वाद घेतले कधि केकचे,
इथेच पराक्रम केलेत आम्ही पोरगी पटविण्याचे,
तर भान्डणात नकाशेही बदलीविलेत अनेकान्चे.

उन्हाळे, पावसळे,हिवाळे गेले,
आणी टपरी प्रेम आमचे वाढतच गेले,
पण एक दिवस टपरी सोडावी लागेल,
या विचाराने मन रडू लागले.

वेळ बदलला काळ बदलला, मीत्रान्चा आता साथ सुटला,
मनात इथली फ़क्त आठवण आहे,
आम्ही नसलो तरी काय झाले,
टपरी अजुणही तशीच सदाबहार आहे

Original post from:
http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=1716565&tid=2561774846971050374

कोसळणारा पाऊस
कोसळणारा पाऊस पाहुन
मला नेहमीच एक प्रश्न पडतो
माझं तर ठीक आहे
पण हा कुणासाठी रडतो
दव पडलेल्या गवतावरून
जेव्हा मी हात फ़िरवतो
तुझे अश्रू पुसतोय
आसाच मला भास होतो
गोडीगुलाबी अन थोडासा रुसवा,
खुप सारे प्रेम अन थोडासा राग हवा,
नको अंतर नको दुरावा
पावसाला लाजवील, असा
असावा मैत्रीत ओलावा
मैत्री नको चंद्रा सारखी,
दिवसा साथ न देणारी,
नको सावली सारखी सदा पाठ्लाग करणारी
मैत्री असावी अश्रुन सारखी सदा सुख दु:खात साथदेणारी

यांचं असं का होतं ते कळत नाही
यांचं असं का होतं ते कळत नाही , किंवा यांना कळतं पण वळत नाही
निळं निळं वेल्हाळ पाखरू आभाळात उडणार,
रुपेरी वेलांटी घेत मासा पाण्यात बुडणार!
त्याचं कौतुक नसतंच मुळी कधी यांच्यासाठी
यांच्यासाठी एकच असते कपाळाला आठी!
कधी सुद्धा यांची पापणी ढळत नाही, यांचं असं का होतं कळत नाही ॥१॥

मोठ्याने हसा तुम्ही, यांना नैतिक त्रास होते!
वेलची खाल्ली तरी व्हिस्कीचा वास येतो!!
यांचा धोशा सुरू असतो -अमकं खाऊ नका त्याने डोकं जडसं होतं
तमकं पिऊ नका त्याने पडसं होतं
कधीसुद्द्धा यांची पापणी ढळत नाही, यांचं असं का होतं कळत नाही ॥२॥


सगळे कसे बागेत व्यायाम करत बसणार?
किंवा हातात गीता घेऊन चिंतन करत बसणार?
बागेतल्या कोपऱ्यात कुणी घट्ट बिलगून बसतच ना!
गालाला गाल लावून गुलगुल करत असतंच ना!
असं काही दिसलं की यांचं डोकं सणकलंच,
यांच्या अध्यात्माचं गळू अवघड जागी ठणकलंच!
नैतिक सामर्थ्याचं यांच्या वेगवान घोडं असतं,
पण यांना मुलं होतात हेच एक कोडं असतं!!
या कूट कोड्याचं उत्तर कधीच सुटत नाही, यांचं असं का होतं कळत नाही॥३॥

कसल्याही आनंदाला हे सतत भीत असतात,
एरंडेल प्यावं तसं आयुष्य पीत असतात.
एरंडेल प्यायल्यावर आणखी वेगळं काय होणार?
एकच जागा ठरलेली, आणखी कुठे जाणार?!
कारण आणि परिणाम यांचं नातं ढळत नाही,
यांचं असं का होतं कळत नाही, किंवा यांना कळत पण वळत नाही ॥४॥

-मन्गेश पाडगावकर

marathi muli.....
company मधे अनेक mod मुली असतात,
पण जी गोड लाजते,
ती मुलगी मराठी असते.

company मध्ये मुली short top घालतात.
पण जी पाठ दिसू नये म्हणून top खाली ओढते,
ती मुलगी मराठी असते.

company मध्ये मुली jeans घलुन येतात,
पण जि jeans बरोबर पायात पैजण घालते,
ती मुलगी मराठी असते.

कंपनीमधे अनेक मुली असतात
पण वात्रटपणा केल्यावए कानाखाली वाजवते
ती मुलगी मराठी असते

कॉलेजमधे अनेक मुली असतात
स्वतःच्या नोट्स सहज दुसरयाला देते
ती मुलगी मराठी असते

शॉपींगलाही अनेक मुली जातात
खर्चाचा विचार करुन फ़क्त कानातलं घेऊन येते
ती मुलगी मराठी असत

कधी कधी ओळख अलगदपणे मैत्रीमध्ये बदलते,

गप्पा रंगतात, वादही होतात, नवे नाते उमलते....

गाण्याची एखादी मैफल जशी उत्तरोत्तर रंगत जाते,

तशीच ही मैत्री आयुष्याला संगीतमय करत राहते....

अशा मैत्रीला नियमांचे अन अटींचे बंध नसतात,

चेहरे दिसले नाही तरी मनं मात्र नक्की दिसतात....

आपली मैत्री अशीच आहे कायम मनात जपण्यासारखी,

चिरकाळ आनंद देणाऱ्या गोड सुरेल गाण्यासारखी!!!!

मला पुन्हा एकदा तरी शाळेत जायचय.
धावत जाऊन माझ्या रोजच्या बाकावर बसायचय
रोज सकाळी खड्या आवाजात राष्ट्रगीत म्हाणायचाय
नव्या वहिचा वास घेत पहिल्या पानावर
छान अक्षरात आपल नाव लिहायचाय
मला पुन्हा एकदा तरी शाळेत जायचय.

मधली सुट्टी होताच वाटरब्याग सोडुन
नलाखाली हात धरून पानी प्यायचाय,
कसाबसा डबा सम्पवत तिखट मीठ लावलेल्या
चिन्चा, बोर, पेरु, काकडी सगळ खायचय
सायकलच्या चाकाचा स्ट्म्प करुन क्रिकेट खेलायचय,
मला पुन्हा एकदा तरी शाळेत जायचय.

उद्या पाऊस पडुन शालेला सुट्टी मिलेल का?
हा विचार करत रात्री झोपी जायचय,
अनपेक्षित मिळणारा सुट्टीच्या आनन्दासाठी,
मला पुन्हा एकदा तरी शाळेत जायचय.

घन्टा व्हायची वाट का असेना
मित्राशी गप्पा मारत वर्गात बसायचाय,
घन्टा होताच मित्राशी सयकलची रेस लावून घरी पोहचायचय,
मला पुन्हा एकदा तरी शाळेत जायचय.

कितीहि जड असुदे... जबाबदारीच्या ओझ्यापेक्षा
दप्तराच ओझ पाठिवर वागवायचय,
कितीहि उकडत असू दे.. वातानुकूलित ऒफ़िसपेक्षा
पन्खे नसलेल्य वर्गात खिड्क्या उघडून बसायचय,
कितीहि तुटका असु दे.. ऒफ़िसमधल्या एकट्या खुर्चिपेक्षा दोघान्च्या बाकावर ३ मित्रान्नी बसायचय

Garava dialogs...सर्व गारवाप्रेमींसाठी
हेच ते शब्द जे मनाला भिडतात,
मनात खोलवर रुतुन बसतात..
जुन्या आठवणींना उजाळा देतात..
अन.....
आयुष्यातले सारेच पावसाळे डोळ्यांसमोर उभे करतात!!!!

पुन्हा ढग दाटून येतात, पुन्हा आठवणी जाग्या होतात...
तिचे माझे सारेच पावसाळे, माझ्या मनात भिजून जातात...
पुन्हा पाऊस ओला ओला, पुन्हा पाऊस बांधून झूला...
तिच्याकडले उरले झोके, परत करतो माझे मला...
पुन्हा पाऊस खूप ऐकतो, पुन्हा पाऊस खूप बोलतो...
त्याच्या माझ्या गप्पांमधले तिचे थेंब अलगद झेलतो...
पुन्हा पावसाला सांगतो मी, पुन्हा पावसाशी बोलतो मी...
माझे तिचे आठवण थेंब, पुन्हा पावसालाच मागतो मी..

आयुष्य नक्की काय असतं ?
हासर्या फ़ुलावरचं दव असतं..
नाचर्या मुलाचं नाच असतं..
दुखर्या ह्रुदयाचा घाव असतं..

आयुष्य नक्की काय असतं,
समुद्रात चाललेलं दिशाहिनं जहाजं असतं,
किनारा शोधत फ़िरायच असत,
वादळांनी डगमगुन जायचं नसतं.

आयुष्य नक्की काय असत?
ते एक तलम रेशमी वस्त्र असत..
ज्याचे त्यानेच ते विणायच असतपण,
अति ताणायच नसत..

आयुष्य नक्की काय असत?
सतत गुन्तत जाणारे ते एक कोडे असत,
ते ज्याचे त्यानेच सोडवायच असत,
गुन्तून मात्र त्यात पडायच नसत !!

कमळ पत्रा वरील पाण्याला कधी थांब म्हणायच नसतनीसटणार्या क्षणांना कधी जवळ करायच नसतमाणसाच आयुष्य हे असच असतबाकी काही हरवल तरीत्यापेक्षाही जास्त उरलेल असत.
◐•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◐
काही नाती बांधलेली असतात...
ती सगळीच खरी नसतात...
बांधलेली नाती जपावी लागतात...काही जपून ही पोकळ राहतात...
काही मात्र आपोआप जपली जातात...
कदाचित त्यालाच मैत्री म्हणतात...
◐•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◈•◐
मोहाच्या नीसटत्या क्षणी...परावृत्त करते ती मैत्री
,...जीवनातल्या कडूगोड क्षणांना...निशब्द करते ती मैत्री,
...जीवनाच्या आंतापर्यंत प्रत्येक पावलला...साथ देते ती मैत्री,
...आणि जी फक्त आपली असते,
...ती मैत्री.